10/12/19
ο θάνατος άρχισε να φοβάται όταν έμαθε για το παιδί που προσπαθούσε να ζήσει την κάθε μέρα
καθίσαμε μαζί και είδες τα ρολόγια του τοίχου μου να ξεθωριάζουν
με μια τολμηρή ματιά με ρώτησες γιατί στο διάολο ακόμα προσπαθώ :
είναι όλα αυτά που έχω μέσα μου που κάνει τον κόσμο καθημερινά μία σπιθαμή να αλλάζει
αυτά που κουβαλάω στους τοίχους στα συρτάρια στην ντουλάπα μου
οι μουτζούρες στο σώμα μου τα σπίρτα τα παλιά άδεια μπουκάλια μου
όλα αυτά με μεγάλωσαν χωρίς τα πρέπει
σαν το χαρτομάντιλο που κουβαλάω πάντα στην πίσω μου τσέπη :
και τα φώτα ξεσκεπάζουν την υγρασία της πόλης
μπορεί ο ήλιος να είδε αλλά η σελήνη τα άκουσε όλα
τραυλίζουν οι λέξεις μέσα στο κεφάλι μου και δεν λένε να βγουν
ο φόβος είναι ήσυχος και δυναμώνει με την σιωπή
τα όνειρα που σε ταξίδευαν έχουν πια ξυπνήσει
- Καλημέρα το πρωινό σας είναι στο τραπέζι
ο θάνατος άρχισε να φοβάται όταν έμαθε για το παιδί που προσπαθούσε να ζήσει την κάθε μέρα
καθίσαμε μαζί και είδες τα ρολόγια του τοίχου μου να ξεθωριάζουν
με μια τολμηρή ματιά με ρώτησες γιατί στο διάολο ακόμα προσπαθώ :
είναι όλα αυτά που έχω μέσα μου που κάνει τον κόσμο καθημερινά μία σπιθαμή να αλλάζει
αυτά που κουβαλάω στους τοίχους στα συρτάρια στην ντουλάπα μου
οι μουτζούρες στο σώμα μου τα σπίρτα τα παλιά άδεια μπουκάλια μου
όλα αυτά με μεγάλωσαν χωρίς τα πρέπει
σαν το χαρτομάντιλο που κουβαλάω πάντα στην πίσω μου τσέπη :
και τα φώτα ξεσκεπάζουν την υγρασία της πόλης
μπορεί ο ήλιος να είδε αλλά η σελήνη τα άκουσε όλα
τραυλίζουν οι λέξεις μέσα στο κεφάλι μου και δεν λένε να βγουν
ο φόβος είναι ήσυχος και δυναμώνει με την σιωπή
τα όνειρα που σε ταξίδευαν έχουν πια ξυπνήσει
- Καλημέρα το πρωινό σας είναι στο τραπέζι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου