Αναγνώστες

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018

"επιστολη 00/"

13/10/18



Και το μισος• ετρεφε μεσα του
Τοσο που η υπομονη φοβοταν να μιλησει 
Τα ορια σχισμενα στην ακρη του ring
Και οι πεθαμενες ελπιδες περιμεναν τον επομενο γυρο
Μια τυχη που θυμιζε νεκρη φυση
Είναι φορες  που με την ερμηνια το κουραζω
Και οι σκεψεις αγριμι που δεν μπορω να δαμασω
Αστο γαματο δεν πειραζει εδώ ξυμερωνει σαββατο





3 σχόλια:

  1. .κι είναι όμορφα τα σάββατα.
    ακόμα κι αν η αφαιρετική οδός γίνει το κούρνιασμά μου
    κι ο ανατέλλων ήλιος δεν δύσει ποτέ ξανά.
    λ.β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή