Αναγνώστες

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

skase oneireuomai

30/12/18

Kses ti.. telika fteei to oti stamatisa tis teleutees 2 vdomades na kanw pragmata pou agapaw kai pragmata pou me kanoun na niwthw kala me emena• pragmata pou me veltionoun/ekselizoun otan sou elega gia kinitra to topothetisa lathos apla gia kapoio logo katevasa ta rola evala Fraxmous se ola auta ta pragmata.
To oti eimai lupimenos pantos nai to pisteuw kai to poto polles fores me rixnei se auton ton vourko tis dustixias gi auto me eides etsi xthes twra den kserw  ti allo na pw apla auto/ ta gkremisa ola kai ksanaprospathw apofeugontas auto to keno

kapws etsi me mia mikrh eksomologhsh se ena taksidi me enan filo epilegw na kleisw ton kuklo tou 18' kalh xronia 



Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

"shape of voice"

25/12/18



φτιαχμενοι στο σκοταδι για το σκοταδι
δεν μπορουμε να κλαψουμε κι ας μας το ταξαμε
το μονο που μπορουμε ειναι το να γελαμε
κι οταν με ρωτας γιατι πινω
γιατι η ματαιοτητα στο κεφαλι μου δεν σβηνει αλλιως
φτιαχμενες μερες καταληγουν στο κενο
η υγρασια στο δεντρο στα φυλα στον κορμο του σωματος μου κραταει στιγμες
αλλα στα πνευμονια μου γινονται ουλες
με αρρωστισε ο κοσμος που κλεινω μεσα στο μυαλο μου 
κι για το καθε τι που δεν καταφερα να κανω δικο μου
τι σχημα εχει η φωνη μεσα απο ενα γραπτο;που καταληγουν ολες αυτες οι σκεψεις..
οπως ειπα το μονο που μπορουμε να κανουμε ειναι να γελαμε
και βγαινουν απο μεσα μας οι τοξινες, τα ονειρα, τα αποθημενα τα ιδανικα..
εκπαιδευτικα απο αυτο και κανω την προσπαθεια αλλά ολο την χανω



Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2018

"η καρδια του διαστηματος"

5/12/18



με κανει να νομιζω οτι βελτιωνομαι
η ετσι πιστευω τουλαχιστον
η αισθηση οταν κοιμαμαι το πρωι
οταν ξυπναω το βραδυ
ο ιδρωτας που βγαινει απο τους πορους οταν ιδρωνω
οταν τρεχω οταν περπαταω οταν πεφτω
η ιδεα οτι νιωθω λιγο πιο πολυ ζωντανος
η χαρα οταν κανω πραγματα που αγαπω
και η αποτυχια που καθε φορα με τρεφει με γνωση
τα πραγματα που με στεναχωρουν..
και οταν πεφτω πια• εχω ενα μικρο μπαλονι στην πλατη
η νεα μου καρδια μια νεα αρχη
πολλες φορες με βια με παει στην αρχη
τα χερια μου μια μεγαλη πληγη
το σωμα ψαχνει τροπο να σταματισει την ροη
και το βαρυ μου το κεφαλι πεφτει ακουμπαει την γη
καθε μερα στιγμιαιοι πολεμοι στο μυαλο
δυσκολο να κρυφτω απο τον διπλανο ποσο μαλλον απο τον ιδιο μου τον εαυτο
εχω μια χουφτα πραγματα να κρατιθω αλλιως δεν θα ειχα λογο να ειμαι εδω






Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2018

"μια εικονα γνωστη"

3/12/18


Σε ενα καραβι ενα ταξιδι μακρια
Μυαλο απο αχυρο στην φωτια
Που ολο θυματε τι ξεχνα
Η θλιψη σε χτυπισε στα πλευρα
Πανω σε μια στιγμη που επλεε χαρα
Πως μια γουλια με κανει τολμηρο
Και νιφαλιο με το κεφαλι κατω ντρεπομαι να στο πω
Κολισαμε στην αμμο με τον ηλιο να πεφτει αργα
Σκαβουμε χαλικια μπας και παρει η ζωη μπροστα
Ερωτευομαστε την στιγμη γιατι ειμαστε χαζο-ρομαντικοι 
Πνυγομαστε απο κραβιες που κρυβουμε μεσα μας
Σπασμους απο ανχος κανουμε οτι χορευουνε στην σκηνη
Και διαφορα τετοια ηλιθια και οπου βγει
Ενα οργανομενο χαος μια μαυρη ζωγραφια
Προσπιοντας οτι ολα ειναι φυσιολογικα
Η μουτζουρα στo μυαλο μου επικρατει
Χρονια καθημερηνης προσπαθιας για να κρατιθω στην ρουτινα αυτη