20/4/19
την νύχτα που πέθανα κοίταξα τον εαυτό μου στην άσφαλτο για τελευταία φορά
γύρισα σπίτι και αντί να κλάψω
γέλασα και έβαλα να πιω
εδώ, την μέρα που σκέφτηκα εσένα αντί για μένα
εδώ σε αυτό το εδώ που τα ξεκίνησα όλα από την αρχή
χαρτί στυλό τσιμέντο και ένα σπίτι
σφαλιάρες από ανατριχίλες να βιάζουν το κορμί μου
στραβές κορνίζες, αμαρτίες στιγμές πανικού
μηνύματα για την ζωή από το καρτελάκι του τσαγιού
ρουτίνα τοξικός θηλασμός
μέρα με την μέρα τα αυτιά σου να χαϊδεύει
μια γέφυρα στην Άρτα θυμίζει η ψυχολογία αυτή
ή αλλιώς μια βόλτα στην γκρίζα πόλη του μυαλού μου μεσημέρι κυριακή
την νύχτα που πέθανα κοίταξα τον εαυτό μου στην άσφαλτο για τελευταία φορά
γύρισα σπίτι και αντί να κλάψω
γέλασα και έβαλα να πιω
εδώ, την μέρα που σκέφτηκα εσένα αντί για μένα
εδώ σε αυτό το εδώ που τα ξεκίνησα όλα από την αρχή
χαρτί στυλό τσιμέντο και ένα σπίτι
σφαλιάρες από ανατριχίλες να βιάζουν το κορμί μου
στραβές κορνίζες, αμαρτίες στιγμές πανικού
μηνύματα για την ζωή από το καρτελάκι του τσαγιού
ρουτίνα τοξικός θηλασμός
μέρα με την μέρα τα αυτιά σου να χαϊδεύει
μια γέφυρα στην Άρτα θυμίζει η ψυχολογία αυτή
ή αλλιώς μια βόλτα στην γκρίζα πόλη του μυαλού μου μεσημέρι κυριακή
